Het is november 2007. De telefoon gaat in Delft. “Met Martine de Groot”. Piet:“Ik ben op zoek naar Peter de Groot”. Martine: “Ja dat is mijn man, die is op vakantie”. Piet:“Oh. Ik ben zijn neef Piet Blom. Ik ben ziek en ik wil alle neven en nichten nog een keer zien”. Piet noemt vervolgens een datum en vraagt aan Martine of ze dan ook mee komt. Die antwoordt dat ze dat nog niet weet. Piet:“Hoezo, je bent toch niet invalide?” We zouden nog een bericht krijgen met de post.
Bij zijn thuiskomst zegt Martine tegen Peter: “Het was net of ik je moeder aan de lijn had. Dezelfde manier van spreken en die zou zoiets ook hebben kunnen zeggen”.
Piet Blom is de zoon van Dirk en daarmee de kleinzoon van Anna van Dusseldorp en Pieter Blom. Martine was toen nog de echtgenote van Peter de Groot,
Toen Piet in 2003 80 jaar werd heeft Herma, zijn dochter, voor hem een suprisefeest georganiseerd in het Jagershuys in Zeist. Daarvoor had zij een aantal familieleden geregeld als verrassing. Hij vond het zo fijn om iedereen na lange tijd weer eens te zien, dat hij besloot, toen hij had gehoord niet lang meer te zullen leven, om van iedereen persoonlijk afscheid te nemen door middel van een gezellig bijeenzijn. Hij voelde heel goed aan dat het leven uit zijn handen gleed en wilde dat Herma het bijeenzijn met een week vervroegde. Velen hadden elkaar in jaren niet meer gezien. Er waren fotoboeken. Levenslopen werden kort uitgewisseld. Dit bijeenzijn zou het begin zijn van een jaarlijkse traditie. Vijf dagen na die geweldige vermoeiende en emotionele dag overleed Piet, op 84 jarige leeftijd, in Hospice de Wingerd in Amerongen, in het bijzijn van Herma en haar echtgenoot Rob en neef Jan Blom. “Beloof mij dat je contact houdt met de familie”, was zijn laatste wens aan Herma en dat deed ze.
In 2009 was het eerste weerzien in Herwijnen van vele familieleden met de naam Blom die elkaar nog nooit hadden gezien. De Blommendag was geboren! Piet heeft vast meegekeken vanaf een wolk, wat had hij daar graag bij geweest.
Piet stierf op 30 november 2007. Zijn dochter Herma houdt zich nog steeds aan haar belofte op zijn sterfbed om de familie bij elkaar te houden.
Foto’s van de eerste familiebijeenkomst in 2007 in het verzorgingstehuis van Piet Blom in Amerongen
.De foto van de Westerkerk in Amsterdam stond op het overlijdensbericht van Piet Blom (Dirksz) uit 2007. Na Herwijnen lag de geboortegrond van de kinderen van Anna van Dusseldorp en Pieter Blom immers aan de voet van de Westerkerk, dus in de JordaanDe neven Dick, Ernst, Peter, Jan
neef Jan uit Dokkum, Hans van nicht Wil, Sonja van neef Ernst, neef Theo
De eerste reünie: Herwijnen in 2009
Herma hield haar woord en samen met twee andere Blommen (wijlen Jan Blom en Peter de Groot), organiseerde zij de eerste reünie . Wat lag meer voor de hand dan dat in Herwijnen zelf te doen? Met hulp van wijlen Marinus van Maaren, de toenmalige voorzitter van dehistorische vereniging van Herwijnen, werd een programma in elkaar gezet. Bijna 60 Blommen zouden uiteindelijk komen. Hieronder staan ze:
Voor de meesten van ons was het de eerste kennismaking met andere familieleden. En natuurlijk zouden we een rondleiding gaan maken door Herwijnen en er werd veel informatie aangeleverd voor de familiestamboom, maar eerst moest natuurlijk het Blommenlied gezongen worden:
FEESTLIED: OH BLOMMENFESTIJN
melodie: Oh, Waterlooplein
tekst: Jan Blom
De vier gebroeders
Anna en Pieter Blom in 1933
Oh Blommenfestijn, oh Blommenfestijn. Die gouwe schippers uit Herwijn, ze werden Mokums zonder pijn, van groenteboer tot chirurgijn. Een Blommenfestijn.
Oom Toon, die bij de bank begon, oom Arnold, die dat ook wel kon. Oom Albert, die tot rechter klom. Bepaald niet zo dom.
Toen opa uit Herwijnen kwam, was hij op weg naar Amsterdam. En Anna Blom-Van Dusseldorp kwam ook uit dat dorp. Ze voeren toen met man en vracht. Ze lagen aan de Prinsengracht De basis wat u hoort en ziet In’t Blommetjeslied.
Oh Blommenmeneer,Oh Blommenmeneer Men had ze nodig keer op keer Met veel gezag in geldverkeer En sprekend recht in arbeidsleer Zo’n Blommenmeneer.
Oh Blommetjeslied, oh Blommetjeslied. Van ome Dirk tot ome Piet en ook neef Piet, wie kent hem niet? De groenteboeren die je ziet, in ’t Blommetjeslied.
Een vijftal zonen op een rij, van christelijke makelij, daar hoorde toch een meisje bij. -Dirkje -heette zij. Met ome Carel werd zij groot. Haar zonen werden naamgenoot. Zo groeit die stamboom uit de boot van Blommen tot Groot.
De nazaten van opa Blom, die waren helemaal niet dom. Ze leerden door tot groot plezier van nazaten hier.
Oh Blommenfestijn, oh Blommenfestijn. Die gouwe schippers uit Herwijn, ze werden Mokums zonder pijn, van groenteboer tot chirurgijn. Het Blommenfestijn. (Herhaal refrein)
neef Theode “hoofdstraat” van oud HerwijnenPeter de Groot en wijlen Marinus van Maarenhet restaurant van de reunieOp debegraafplaats van Herwijnen komt de naam Blom en van Dusseldorp veel voor en ook nu heten nog veel inwoners BlomAan de overkant van de rivier, tegenover Herwijnen, ligt het dorp Zuilichem en naast Herwijnen ligt Hellouw. Ook hier komen veel blommen en van dusseldorps vandaan
Anna en Pieter Blom in 1933
