Deze website gaat vooral over de Blommenfamilie. Dus we beginnen met de jeugdjaren van Dirkje. Meer over de geschiedenis van haar latere echtgenoot Carel Willem vind je op de website over de familie de Groot. Klik daarvoor hier. Maar we beginnen met de geboortehuizen van beiden, want ze woonden vlak bij elkaar in de Jordaan. En gingen naar dezelfde Christ. Geref. Kerk aan de Lauriersgracht. Ook in de Jordaan. Op deze website is er een aparte pagina over de ouders van Dirkje. Klik hier.Dirkje Blom, geb. 9 mei 1909 te Amsterdam, overleden 5 juli 1993 te Amsterdam. Zij trouwde Carel Willem de Groot, getrouwd 19 sept. 1934 te Amsterdam, geb. 6 mei 1909 te Amsterdam (zoon van Carel Willem de Groot en Elisabeth van Kesteren), beroep onderwijzer, schoolhoofd , leraar MAVO, overl. 26 jan 1994 te Amsterdam. Woonadressen: Kinderen uit dit huwelijk::
DE OUDERS VAN DIRKJE BLOM
 ⇒1893 Pieter Blom  |
DE AMSTERDAMSCHE HUISHOUDSCHOOLDirkje was de enige dochter en de jongste in het gezin van Pieter en Anna Blom, dat verder uit vijf zonen bestond. In haar tijd was het vanzelfsprekend dat je een opvoeding kreeg tot huisvrouw en mee moest helpen in het huishouden. De zonen moesten natuurlijk werken aan hun carrière en hoefden in het huishouden dus niks te doen. Voor haar geen biefstuk, voor de jongens wel. Dirkje hielp ook in de winkel van haar vader en deed daarvoor ook de boekhouding. Door haar ouders werd ze wel naar de beste huishoudschool van Amsterdam gestuurd: De ” Amsterdamsche Huishoudschool” aan het Zandpad, in het Vondelpark. Een school die toen al beroemd was.
|
|
| In 1943 moest Carel tot aan het eind van de Tweede Wereldoorlog doorbrengen in een Duits krijgsgevangenkamp. Dirkje heeft die jaren in haar eentje moeten zorgen voor haar twee kinderen. Ze verbleef toen soms bij haar broer Dirk en soms bij familie in Geldermalsen. Moeder en kinderen woonde inmiddels aan de Hofwijckstraat in Amsterdam-West. (de persoonlijke geschiedenis van haar man Carel in het krijgsgevangenkamp hebben we beschreven op de website www.degroot-juist-altona.com)
    
|
DE GEBOORTE VAN PETER, DE JONGSTE ZOON De derde zoon, Peter, werd geboren op 20 jan. 1947. Een nakomertje dus. Hij werd geboren toen het gezin in de Hofwijkstraat in Amsterdam-West woonde.
Twaalf jaar later, dus in 1959, zou Carel Willem van baan veranderen en wel van hoofd van een lagere school naar leraar aan de Mulo-Noord in Amsterdam-Noord. Peter ging uiteindelijk na de Sociale Academie en dat was in de jaren zestig. Een tijd waarin een andere wereld mogelijk leek: L’ imagine au pouvoir’ (de verbeelding aan de macht) was de kreet van de in opstand gekomen Franse studenten. Dus na de Sociale Academie volgde de lange mars door de instituten om de wereld te verbeteren. Maar eerst moest er nog getrouwd worden. En dat deed Peter met Martine Venema. Op 24 oktober 1968 kregen ze hun eerste kind: Rosmarijn Reineke. Martine studeerde medicijnen aan de VU in Amsterdam en vanwege de tegenwerking daar (vrouwen die studeerden en dan ook nog getrouwd waren en nog erger: ook al een kind hadden. Dat was voor de christelijke broeders van de VU niet te behappen) maakte zij haar studie af aan de universiteit in Groningen. Haar hele werkzame leven zou ze vervolgens arts voor verstandelijk gehandicapten blijven en ook pionierswerk verrichten bij het opzetten van een opleiding voor artsen in de verstandelijke gehandicaptenzorg aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. De eerste baan van Peter was in 1971 bij het scholingsinstituut van het NVV (een van de voorlopers van de FNV) in Ommen. Daar werd in op 17 juni 1972 hun tweede dochter geboren: Angela Victoria. In 1977 ging Peter werken bij de scholingsafdeling op het partijbureau van de PvdA in Amsterdam. Het gezin woonde inmiddels in Baarn en daar had Martine ook haar eerste baan. In 1986 verhuisden ze naar Delft. Peter ging in Den Haag aan de slag als vakbondsbestuurder bij de FNV Dienstenbond en later werd hij bedrijfsgroepmanager bij FNV Bondgenoten in Utrecht, met een tussenstop in Woerden. Martine werd hoofd Medische Dienst in een instelling voor verstandelijk gehandicapten in Nootdorp, later weer uitvoerend arts en tevens opleider aan het Erasmus MC in Rotterdam. De laatste baan voor Peter voor z’n pensionering was als senior projectleider Economie & Arbeid bij het Havenbedrijf van Rotterdam. Want het water trok.
|
